Gaziantep’ten Kebap Krallığına | Develi Restoranlarının Patronu Arif Develi Anlattı
videosundan fısıltılanmıştır. Videoya ulaşmak için Linki kullanabilirsiniz https://www.youtube.com/watch?v=BXCSmOkR1k0.
Bu işe ben 6 yaşında başladım. Boyunlarımız hep kısa. Tepsi taşıma attım. İstanbul’a gelirken hem sanatıma hem ahlakıma hem de bir tür üstüme güvendim. Her zaman gönlün zengin olacak. Öbür türlü zenginlik bir şey değil. Babamı tanımadım ama annemin hep duasını aldım. Ben annemini çözmedim. İkinci Bağır dizisi benim için çok renkli geçti.
Şener Şen, Türk’ün anamın onlardan aramızda güzel bir dostluk oluştu. 1944, Gaziantep’te doğdum. Bu işe ben 6 yaşında başladım. Ben babamı 2.5 yaşında kaybettim. Ondan sonra babam öldükten 25 gün sonra da en büyük ağabeyimiz askere gidiyor.
Ağabeyim askerden gelirken bana bir tane drolitten at. İki yalanda dört tane tekerlek. Alırdı gelmezsem beni tekerleri takardık. Çekerdik. Evvela yerleri süpürmekle başladık. 7 yaşına geldiğimiz zaman kalpaların öğlen yemeğinde. Elimizde 100 gram eti verirler. Al kendine ne istiyorsan yap derler. Kendimize yapa yapa kebap çilenin inceliklerini öğrenmeye başladık. Biz 7 yaşındayken sabahleyin saat 4’te kalkıyorduk. Kelle paşa satardık. Ondan sonra da kebap işim başladı. Evden çıkarım 7 yaşında gider dükkan açarım. Kalanlıkta.
O zaman tabii Gaziantep daha sakin. Kalpala gelirdi. Kelle’yi beraber büyük kazanlar çıkardık. Ondan sonra satışa başlardık. İyiyar eve gider hemen okul döndüğüme çantamı mantım alırım. Dükkana gelirim. Bir kelle paşa yeri doğru okuldan dükkan karşı karşıya. Kapıdan girersiniz ilk çalar. Öğlen tatili var. Yine dükkana gelirdik. Dükkanda gelip, dükkanda gelip, dükkanda gelip.
Çalar. Öğlen tatili var. Yine dükkana geliriz. Çalışırız. Bir kebap yer. Doğru gelin okula. Akşam okuldan yine çıkar dükkana gelir. 9’da eve gideriz. Kapı vurur yatarız. Ondan sonra da zayıf gelince de lafla çizirdik. Ama günler güzel günlerdi. O zaman çok kaliteli bir çalışma vardı. Biz o esastan yetiştik. O kaliteyi her zaman bu yaşımıza kadar korumaya çalıştık. Sabahleyin hale giderim. Kasapayla giderim. Bunları çocuk yaşta hep öğrendik. Tecrübeler başarımı da bilgi etken oldu. En varta disiplin. En ufak bir hata mesela çocuğuz. Çaktan kıyıyorum. Arkadan bir bakarsın. Ensele pahat bir tokat taktın. Zırhı yağmuruyorsun. Ondan sonra düzeltiyorsun. Kebabı yaparsın. Bakarsın ocağında dökülür. Ondan sonra eti verirken daha yağsız biriler. İşin temelinden yetiştik. 12 yaşlarında Antep’in en şık restoranını yaptık. Bugün Antep’de de restoran ağlar. Bak boyunlarımız hep kısa. Bu neden? Tepsi taşımaktan. Müşteri patlıcan kebap ispatı verir. Patlıcan girer. Olur 7.5 kilo. Olur 9 kilo. Olur 12-13 kilo. Çabuk gelmezsek laf işitiriz. Güzelim ayakkabıları çıkarırız. Çabuk gidip gelmek için sıcak taşıdan emeğe ulaştırırız. Tabi bundan dolayı da hep boyunlarımız kısaldı. Çalışan bütün kebapçı çırapları aynı. Ama şimdi rahatladı. Bizim zamanımız öyle değildi. 1966 senesinde İstanbul’a geldim. İstanbul’a gelirken 70 lira para ile geldim. Abim bana bir tokat vurdu. Aldım babamı. İstanbul’a geldim. Samatya’yı kurdum. Ondan sonra Samatya’da öyle olduk yine. 96 kişilik dükkan. Ama her gün 350 kişi yapıyoruz. Her gün 350 kişi yapan dükkan çok az var. Emekten. Ocağın başında 5-6 saat çalışırdım. Bir de müşteride bir alışkanlık vardı. Gelir sipariş vermez. Parsına der ki Arı Fıstık’a gönderiyorsa göndersin der. Onların şeylerini yaparım. Müşteri mutlu. Biz mutluyuz. Her şeyin başı dürüstlük. Müşteriye dürüst olacaksın.
Bir de ben esnaftan çalışırken peşin çalışırdım. Betere benim kasapta alacağım olurdu. Ben bir adamdan 29 sene patates aldım. O Enes dayı vardı. O Enes dayı vefat etti. Bir daha gitmedim o da diyor. İçim alır vallahi. Güzel şeyler anlatırdı. Yıllarca çalıştım. Esnaf alışverişimde devamlı yol var. Şimdi Antep’te Ali Kıbal var saçı beyaz. Dedim Antep’ten gelecek bütün malzemeleri onunla alırız. Yıllardan verir miyim ben onu alırız. Bunlar güvenilir firmalar. Sen yanlış yap desen de yapmaz. Bana ucuz mal verir desen de vermez. Ben onu sana veremem. Hiçbir zaman esnafı üzmedim. Esnaf da beni üzmedi. Bunda en büyük faktör müşteri. Tanrılar eden, Gaziköy’den, Etiler’den, oradan, buradan.
Dünya kadar dükkanı ilk açtığım zaman bina ve şöhretim yavaşladı. Mustafa Sabancı da geldi. Vekut hoş geldi. Kızları. Mustafa Koş rahmetlik haftada iki defa üç defa gelirdi. Cengiz Solakol ile beraber. Herkes birbirine söyledi. Basın bizden raportar yap. Bizim dükkana yemeğe geliyorlar. Ondan sonra Hürriyet gazetesi’nde tam sayfa. Sonra ikinci defa yine geliyorlar.
Bir zaman normal bir müşteri gibi geliyorlar. Gazete o zaman Cagaloğlu’ndaydı. Hürriyet gazetesi. Cagaloğlu’nda ziyaretine gittim. Bir baktık. Hasan Purur yazdı. Toplumda çok kabul edilmiş yazarlar. Tabi basında böyle sık sık çıkınca. Gelen müşteri de yediğini beğeniyor. Yurt dışında basında çıkmaya başladık. Başka yerlerde geldiler. Birden yurt dışında raportlar yaptılar.
Tabi bunlar güzel şeyler. Bunlar da bizim tanımamızda. En büyük etkenler oldu. 20-25 sene evvel Kalamış’ı açtık. İkinci gün dükkanı açtık. Bak ne et kaldı ne meze kaldı. Saat 8’de kapıyı kapattık. Böyle böyle orasıda oturttu. Ondan sonra bu arkam da daha da kökleşti.
Başarılı olduk. Çok usta yetiştirdim. Can sahibi oldu. Hepsine destek olduk. Ama şimdi bir de gelen adam 25-30 sene çalışır.
Artı bir aile olmuşuz. İkinci Bağır dizisi benim için çok renkli geçti. Filmin yapıncısı bizim müşterimiz. Şener Şen müşterimiz. Uğur Yücel müşterimiz. Bana değil erken evvel böyle bir proyem var. Senin dükkanı kullanmak istiyoruz.
Benim dükkanı kullanan ama sabahtan öğlen 11’e kadar. Tamam dediler. Peki ne istersin? Ben dedim ben hiçbir şey istemem. Dedim bu kadar yıl para rızı kazandım. Bunda da ben fedakarlık etmiş olayım dedim. Türkan Hanım’ı zaten tanıyordum. Daha da çok yakından tanımış oldum. Samaç’ta da güzel bir ortam yarattı. İzmir’den gelmiş, Or’dan gelmiş, Adana’dan gelmiş. Antep’te bir antepte baklavaç. Bir de o hanım çok istiyordu. Kim okuyacak?
Bir de o hanım çok istiyordu. Timur savcı. Timur da orada Ertugrul’un başındaydı. Bunlarda figürel olarak da masada gitip film çekirirken oturturlar. Her gün değişik bir yemek yapardım Antep yemeğe. Her gün yemeği alırdım. Antep’in değişik ev yemekleri var. Onlardan aramada güzel bir dostluk oluştu.
Dizi bittiği zaman Samatya Ana Baba günü miting alanı dizide kullanılan manzemeleri de açık arttırmaya ile asattılar. Bir de yatardım. Eve gelene kadar hanım yemek yemeğe 12 gibi eve gelirim. Oturur yemek yiyiriz. Ondan sonra yatarım. Saat 4.30’da kalkarım. 5’te haldeyim. Oradan kasaba geçerim.
Arabanın bahçelatı, her şeyi alkolum alır. Dükkana gelirim. Ertesi gün satışa girer. Çok güzeldi. Günler suyu akıp geçiyor. Ama hiç gözüm arkada değil. Nuri’ye çok güveniyorum. Şirketin de sahibi zaten o. Gençler her zaman ev yana kendilerine dürüst olacaklar. Müşteriye dürüst olacaklar. Tabi çalışacaklar da. Çalışmadığı ekmek yok.
Müşteriye de dürüst olsunlar. Kendi kendilerine de dürüst olsunlar. Her zaman dürüst oldukları zaman iyi mandime kullanır. Müşteride hesap alırken vicdanın alması lazım. Benim Samatya’da o da tam müşterilere merdivenin indiği tam karşısında. Müşteri inerken yüz yüze geliyorum. Müşteri gülümsüyorsam mutlu. Yüze sıksam mutsuz yani. Hep müşteriler giderken bir el kaldırırlar. Ben de ayağa kalkarım oturduğum yerden.
Ben de el kaldırırım. Samatya’da eskiden ne esnaflar vardı. Kahvaltıyı beraber yapardık. Her zaman mutluyum yani. Ailesine dürüst olmayan bana hiç dürüst olamaz. Ona yanlış yapam, ona da hayli hayli yapar. Persülelendirin baba evlat gibiyiz.
Arı Baba biraz sıkıntı alırken biraz o şeylerini anlatmayalardı. Evet. Çünkü mesela Cehennep Paşa’da biz bir tesadüf edip yürütültürüne gitmiştik. Orada dedi ki Arı Baba dedi beni dedi yurtdışına gönderdi okutmak için dedi. Arı Baba yaşa beni efsane dedi. Kimler yedi kimler geçti. Bazen dolabahçeye giderim bakarız. Biz de aile olacağız. Gittimden arkadan Allah rahmet için didirebiliyor muyuz? Biz zengin adamlar gördük.
Başkaları integration activate’e giriyoruz. Evcilere y знаюigne ó agreements Fire vraçlı sauce’lar內 bunu kullanan 있는 karar ticket nedirCheexplems. her zamană bizim ettiğimiz niy’ 2001’den bir Paris prepar equity could not outm surnonlar. Bu k茶 dragon olduğun typeye nearby% ve o
…………………
…
İlk Yorumu Siz Yapın